سپندارمزدگان (ملیکا منفرد حامد)

سپندارمزدگان

 امروزه کلمه ها بی توجه تکرار می شوند بدون آنکه بیندیشیم چرا زن ایرانی را کدبانو می نامندو گاهی دوشیزه.دوشیزه یعنی عشق و مهر و مهر یعنی زندگی...

ماه اسفند به معنی ماه زمین و زندگی است یعنی زمانی که زمین خود را دوباره آماده زندگی می کند. زن و زمین زندگی را سامان می دهند.

 از هزاران سال پیش حتی وقتی که دیگران زن را تنها یک مرتبه بالاتر از برده می دانستند ویا زنده به گور می کردند ایرانیان زن را کدبانو می خواندند و ارج می نهند.آانها زن را مانند زمین دری گرانبها می دانستند.

اسفند کلمه ای است پارسی برگرفته از کلمه سپنته آرمیتی (کلمه پهلوی) به معنی فروتنی وبردباری ...

سپنته آرمیتی - سپندارمز- اسپندارمز یا اسفند نام واپسین ماه سال ونام روز پنجم هر ماه در ماههای سی روزه ی ایرانی بر پایه ی گاهشمار باستانی ایران است .

 ایرانیان ازدیرباز در روز اسپندارمز از ماه اسپندارمز یعنی روزی که نام ماه با نام روز برابر می شود جشن بزرگداشت زن وجایگاه زندگی را به پا می داشتند. چرا که باور داشتند روز اسپندارمز از آن امشاسپند (پاکان جاوید) اسپندارمزاست که وظیفه اش در جهان مادی نگهبانی و پاسداری از زمین است و در گونه ی مینوی اش نماد بردباری-فروتنی -عشق و فداکاری است.

 سپندارمز فرشته پاسدار زمین است زمینی که باروری را بر دوش دارد همانند زنان که بردبارند و فروتن همانند مادران که عشق می ورزند و مهر می آموزند.

 شاید بهتر و بیشتر باید فکر کنیم که چرا نام آخرین ماه سال اسفند است. 

 ایرانیان زن و مرد را برابر می دانستند وزن را در ماهی گرامی می داشتند که متعلق به زمین است ماهی که در معنای واژگانش ، زن را می شود دید ، بردباری و فروتنی اش ، مهر و عشقش را می توان احساس کرد .

 ایرانیان این را یک واقعیت می دانستند که زن و مرد باهم برابرندو این فقط یک شعار یا یک ادعا نبود ،ایرانیان از هزاران سال پیش این را در کردار خود نشان داده بودند ، بزرگداشت زندگی.

جشن سپندارمزدگان نمادی از این اندیشه ی برابری است  .

29 بهمن ماه روز جشن زمین ، زایش ، زن و زندگی است .

29 بهمن در گاهشمار ایرانی پنجمین روز از ماه اسفند است.

 در این روز مردان کارهای بانوی خانه را انجام می دهند تا کدبانو استراحت کند به همین دلیل در برخی از نوشته های تاریخی جشن مردگیران می نامند به این معنا که مردان به زنان پارسیشان و فرزندان به مادران پیشکش می دادند که شاید اندکی از آن همه مهر و بردباری مادر که همچون زمین زندگی می بخشد پاس بدارند.

واژه پهلوی سپنته آرمیتی که سپنته به معنای پاک و مقدس  و آرمیتی به معنای فروتنی و بردباری است .