شادی و نشاط در زندگی اجتماعی (شادی برقعیان)

دیدن چهره های غمگین، افسرده، عصبانی و اخمو چیز جدیدی نیست که  در مورد آن بگوییم  و دنیای بدون غم خشم و جنگ و سرشار از مهربانی و شادی آرزویی است که ریشه در خلقت  و نهاد آدمی دارد.

در جامعه غم زده انرژی افراد صرف برطرف کردن اندوه و ناراحتی شده و دیگر فرصتی برای تولید و توسعه باقی نمی ماند. به تجربه ثابت شده شادی و نشاط ماده اولیه تغییر جامعه و تحول و تکامل درونی انسانهاست در جامعه خوشحال و خرسند تولید بهتر، اشتغال بیشتر و اقتصاد سالمتر خواهد بود. بدون شک در  چنین محیطی امنیت اجتماعی و فردی راحتتر به دست می اید. در محیط شاد است که ذهن انسان پویا زبانش گویا و استعدادش شکوفا می شود و تمامی این موارد باعث کاهش نابسامانی خانوادگی، افزایش میزان میل و رغبت تحصیلی و دل به کار دادن می شود. 

شمار زیادی از جامعه شناسان بر این عقیده اند که جامعه ایرانی شاد نیست و از نبود بسترها  و زمینه های لازم برای ابراز شادمانی در شکل جمعی  و عمومی رنج می برد و گاها یافت می شود که این شادمانی عمومی در تعارض با نظم و امنیت اجتماعی قرار می گیرد و از پیامدهای خطرناک فقدان یا کمبود شادی و نشاط در جامعه اعتیاد به مواد مخدر و نابهنجاری های اجتماعی و اقسام جرایم در روابط اجتماعی است.

امروزه جوانان نگرانی های زیادی در خصوص آینده شغلی خود و اجتماعی خود دارند و طبیعی است این نگرانی ها در خانواده ها نیز بروز میدهد و خانواده که رکن اصلی جامعه است نشاط نداشته باشد جامعه نیز افسرده میشود.

باید گفت شاد بودن تنها یکی از شاخصه های زندگی مطلوب در جامعه است و هر قدر ملتی شادتر باشد مطمئنا احساس رفاه بیشتری دارد .ممکن است افراد بتوانند تمام نیاز های اساسی و مادی را تهیه کنند و بر اساس معیار های مرسوم بگویید یک فرد یا جامعه در رفاه هستند ،اما اگر انها را از شادی باز داریم خواهیم دید که این جامعه حتی با داشتن خیلی از تسهیلات مادی در رفاه نیست...

حال به تعریف نشاط میپردازیم که امروزه یکی از مهمترین نیازهای جوامه بشری ساکنین کلانشهر ها میباشد و فرصت کمتری برای اندیشیدن به خودشان و نبازهایشان دارند ...

منظور از نشاط در جامعه آرامش فکری به دور از هر گونه دغدغه اضافه و یا افکار پریشان در بین مردم است که آسیب های احتماعی و هیاهوی زندگی شهری باعث شده است این نشاط به تدریج در جامعه کمتر از گذشته شود.ذات شادی در انسان ،اولیه است اما نوع شادی کردن آن به یادگیری و متغیر های محیطی و فرهنگی بستگی دارد

حال به طور مختصر عوامل ایجاد شادمانی که هر کدام در جای خود نیاز به بحث دارد را برمیشماریم:

آزادی فردی،برابری،دسترسی به معلومات ،ثروت ، هدفمند بودن زندگی ،ویژگی های شخصیتی ،سلامتی ،موقعیت اجتماعی و رویدادهای اجتماعی و...

اما در آخر ناگفته نماند که میتوان بین شادی و نشاط تفاوت قائل شد.شادی یک هیجانی است که نسبت به  نشاط زمان کمتری را به خود اختصاص میدهد .شادی  همیشه با هیجانات لبخند و خنده همراه است اما در نشاط احساس بهجت و سرور لزوما با خنده همراه نیست ولی احساسی است که موجب لذت فرد می شود تفاوت دیگر را می توان در این صورت دید که شادی می تواند منفی یا حتی کاذب نیز باشد اما نشاط در انسان همیشه مثبت است. اگر بخواهیم این تفاوت را در یک جمله بررسی کنیم شادی مثبت میتواند به نشاط تبدیل گردد اما شادی کاذب منجر به نشاط انسان نخواهد شد...

شاد باشید و شادمان زندگی کنید...